Κίρχερ, Ατανάζιους

(Athanasius Kircher, Φούλντα 1601; – Ρώμη 1680). Γερμανός λόγιος. Σπούδασε σε ιησουιτική σχολή της γενέτειράς του και σε ηλικία 17 ετών ασπάστηκε το μοναχικό σχήμα. Θεωρείται ένας από τους ευρυμαθέστερους λογίους όλων των εποχών. Γνώριζε εβραϊκά, αραμαϊκά, κοπτικά, περσικά, λατινικά, ελληνικά και πολλές από τις σύγχρονές του γλώσσες. Ασχολήθηκε με όλους τους κλάδους των φυσικών επιστημών, με τη γλωσσολογία, τη μουσικολογία και την αρχαιολογία. Διετέλεσε καθηγητής των ελληνικών στο Κόμπλεντς και κατόπιν της φιλοσοφίας, των μαθηματικών και των ανατολικών γλωσσών στο πανεπιστήμιο του Βίτσμπουργκ. Το 1631, εξαιτίας του Τριακονταετούς πολέμου, ο Κ. αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Βίτσμπουργκ και να μετοικήσει στην Αβινιόν. Στη συνέχεια δίδαξε μαθηματικά, φυσική και ανατολικές γλώσσες στο Κολέγιο της Ρώμης (Collegio Romano), στην οποία εγκαταστάθηκε (1633) με τη μεσολάβηση του πάπα Ουρβανού Η’ και του καρδιναλίου Μπαρμπερίνι. Παράλληλα βοήθησε τον Μπερνίνι στην αναστήλωση ενός αιγυπτιακού οβελίσκου και στην κατασκευή ενός σιντριβανιού στην Πιάτσα Ναβόνα. Το 1643 αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην αρχαιολογία και ιδιαίτερα στη μελέτη των ιερογλυφικών. Ο Κ. ανακάλυψε ένα είδος λυχνίας (μαγική λυχνία) και δημοσίευσε διάφορες εργασίες για τους μαγνήτες, το φως και την ακουστική. Ίδρυσε στο Κολέγιο της Ρώμης μουσείο φυσικών επιστημών το οποίο φέρει το όνομά του και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Άφησε μεγάλο αριθμό συγγραμμάτων, μεταξύ των οποίων και την αυτοβιογραφία του.